DANIA W KOSMOSIE

http://www.filmweb.pl/film/Gang+Olsena-1968-31463

Kolejnym państwem, które postanowiło skorzystać z możliwości inwestowania w technologie kosmiczne jest Dania. Państwo to posiada satelitę Orsted, który miał być pierwszym satelitą w ramach duńskiego programu małych satelitów, ale program ten został anulowany. Niemniej na początku maja bieżącego roku tamtejszy parlament uchwalił zupełnie nową ustawę kosmiczną. Celem nowej regulacji było ustanowienie państwowego nadzoru nad działalnością kosmiczną, uregulowanie kwestii rejestracji obiektów kosmicznych oraz uszczegółowienie zakresu odpowiedzialności za szkody spowodowane przez obiekty kosmiczne.

Nadzór nad działalnością kosmiczną został powierzony Ministrowi Edukacji i Badań. Każdy podmiot podejmujący się działalności kosmicznej zobowiązany jest do uzyskania stosownego zezwolenia. Wcześniej musi przedstawić odpowiednie dokumenty potwierdzające własność obiektu kosmicznego, źródła finansowania, zaplecze technologiczne oraz inne informacje dotyczące ubezpieczenia, świadectwa bezpieczeństwa, oddziaływania na środowisko itp. Dodatkowo podmiot ubiegający się o zezwolenie musi złożyć poręczenie, że prowadzona działalność kosmiczna nie będzie kolidować ze zobowiązaniami Dani wynikającymi z umów międzynarodowych.

Minister Edukacji i Badań będzie również odpowiedzialny za stworzenie krajowego rejestru obiektów kosmicznych. Nowa regulacja zezwala na dokonanie przeniesienie własności obiektu kosmicznego na rzecz innego podmiotu, z jednym zastrzeżeniem że jeśli jest nim podmiot zagraniczny odpowiedzialność Dani za ewentualne szkody wygasa.

W kwestii odpowiedzialności duńska ustawa nakłada na operatora obowiązek odszkodowawczy za szkody powstałe na powierzchni ziemi jak i te powstałe w przestrzeni lotniczej, za wyjątkiem sytuacji kiedy to strona poszkodowana swoim rażącym niedbalstwem doprowadziła do ich powstania. W niektórych przypadkach Minister Edukacji i Badań może ograniczyć albo całkowicie zwolnić operatora z odpowiedzialności. Warto wspomnieć, że jednym z wymogów ubiegania się o zezwolenia na prowadzenie działalności kosmicznej jest przedstawienie stosownego ubezpieczenia albo innej gwarancji finansowej związanej z pokryciem ewentualnych szkód. Zakres i ich wysokość również ustali Minister Edukacji i Badań.

Przewidziane są również przepisy karne. Niezastosowanie się do przepisów ustawy podlega odpowiedzialności na podstawie duńskiego kodeksu karnego przewidującego kary finansowe oraz karę pozbawienia wolności do 4 miesięcy, zastosowanie mają też przepisy samej ustawy kosmicznej przewidującej w niektórych wypadkach karę aż 2 lat pozbawienia wolności.

Warto na zakończenie przyjrzeć się niektórym definicjom zawartym w duńskim prawie kosmicznych, choćby z uwagi na fakt, że już wkrótce może pojawić się ich odpowiednik w analogicznej polskiej ustawie.

Operator – osoba fizyczna lub prawna wykonująca albo planująca wykonywanie działalności kosmicznej;
Działalność kosmiczna – wysłanie obiektu kosmicznego w przestrzeń kosmiczną oraz czynności związane z jego działalnością operacyjną, kontrolą oraz powrotem na ziemię jak również inne czynności związane z funkcjonowaniem obiektu kosmicznego;
Przestrzeń kosmiczna – obszar położony powyżej 100 km npm;
Obiekt kosmiczny – każdy przedmiot wysłany albo planowany do wysłania w przestrzeń kosmiczną, jego części składowe oraz każde urządzenie służce do wysłania obiektu kosmicznego w przestrzeń kosmiczną;
Państwo wysyłające – państwo, które wysyła albo powoduje wysłanie obiektu kosmicznego albo państwo z którego terytorium wysłany jest obiekt kosmiczny;

Source: spacethoughtsblog.wordpress.com